POSOF TA İMAMLAR DEĞERLERİ UNUTMUYOR

POSOF TA İMAMLAR DEĞERLERİ UNUTMUYOR

Halil İbrahim ATAMAN-POSOF

Değerlerimizi tanıyalım ve tarihe yolculuk Posof ta imamlar tarafından devam ettiriliyor.

Posof lu aşık Sabit Müdami ATAMAN ın vefatının 50. Yılında Posof merkez camiinde görev yapan imam ve müezzin tarafından yatsı namazından önce Kuran okundu ce cemaatle dualar edildi.

Aşık Sabit Müdami ATAMAN 8. Kasım 1968 de köyünde vefat etti ve 9. Kasım 1968 de köyünde defnedildi. Son yüz yılın yetiştirdiği önemli şairlerden olan ve mahlası rüyasında Peygamber efendimiz(SAV) tarafından 7 yaşında verilen MÜDAMİ eserlerinde hep dini konuları işledi.

MÜDAMİ NİN MUHARREM AYINA YAZDIĞI ŞİİR

MUHARREM AYI İÇİN

Bu gün ruz-i matemdir hep umur-i dünyaya

On üç asırdan beri kaydolmuştur künyeye

Âlem-i İslam ağlar penci Ali Aba ya

Zulmü reva gördüler Hafid-i Mustafa ya

Nice kıydı o kâfir Hüseyin-i mücteba ya

Sabretti Eyüp gibi başa gelen belaya

Hüseyin’in çadırında kulak ver vaveylaya

Ahu figan sed fizah gitti arş-ı alaya

Bütün melekler ağlar ahval-i Kerbela ya

Çırılçıplak aç susuz hasta Zeynel aba ya

Âdem den beri böyle zulüm olmamış dünya ya

Bu hal ilan olundu ervah-ı enbiya ya

Kutbu Ğavsi azama guruhi evliyaya

Kurrubiyan ağladı arş geldi zelzeleye

Sed be sed lanet olsun Yezid-i bi hayâ ya

Hem ana tabi olan zümre-yi eşkıya ya

Değişti dini melun üç nefeslik dünya ya

Cihan oldu zulumat döndü şeb-i Yelda ya

Canlı cinli kan ağlar ahval-i Kerbela ya

Çırılçıplak aç susuz hasta Zeynel Aba ya

 

Susuz şehit ölene Fırat ağlar Nil ağlar

Bir içim suya sebep şuhur hafta yıl ağlar

Bu gün matemde cümle arşıdaki kandil ağlar

Mar-ı Mur-u şir pelenk hem gergedan fil ağlar

Ziruh-ı cümle mahlûkat yuvada bülbül ağlar

Sökülünce haymeler çarşaf perde tül ağlar

Kıyam eden nişane berr ü yaban çöl ağlar

Yaradılmış ne ki var vahşi ifrit kul ağlar

Cemadat bile ağlar ahval-ı Kerbela ya

Çırılçıplak aç susuz hasta Zeynel Aba ya

 

Dini kaypak olanlar Amr-a Şimr’e uydular

Köpek gibi leş yeyip cife ile doydular

O masum şehitlerin libasını soydular

Allah dan korkmadılar üryan püryan koydular

Şam’a adam gönderip her taraftan duydular

Muzaffer olmuş gibi kalkıp andan tüydüler

Fırat’ın suyu ile kılıçların yuydular

Küfeliler söz verip ikrarından caydılar

Cemadat bile ağlar ahval-ı Kerbela ya

Çırılçıplak aç susuz hasta Zeynel Aba ya

 

Hele bak Süfyaniler hanedana nettiler

Üç nefes dünya için dinlerini sattılar

Kimine Ağu verip kinim şehid ettiler

Mal bulmuş Mağribi tek muradına yettiler

Göre göre özlerin Cehennem’e attılar

Biat edeyim diye söz verip aldattılar

Sonra İslam âlemin birbirine kattılar

Yevm-i mahşere kadar Müdami ağlattılar

Cemadat bile ağlar ahval-ı Kerbela ya

Çırılçıplak aç susuz hasta Zeynel Aba ya